Historie - De Carishof

De geschiedenis van De Carishof gaat terug tot 1640; sindsdien is er verschillende keren aan ge- en verbouwd. De grootste ingrepen vonden plaats in 1777 toen voor het woongedeelte aan de straatzijde een klokgevel werd geplaatst en in de jaren zeventig van de 20ste eeuw toen de boerderij ingrijpend is gerestaureerd en er een nieuwe zuidvleugel kwam waar tot 1959 een vakwerkvleugel de hoeve tot een carré gesloten hield.

In die jaren kreeg de tuin voor een deel ook al zijn huidige patroon. De hagenstructuren voor zover van beuk en buxus dateren grotendeels uit die periode.

Met de komst van de huidige bewoners in maart 2002 brak een periode van drastische herziening aan voor de tuin. De structuren met beuken- en buxushagen werden gehandhaafd en nog uitgebreid (met vooral taxus en bolletjes van buxus), maar van de gazons werden forse stukken afgenomen om te worden getransformeerd in bloemenborders. Voordien was de tuin volledig bloemloos geweest.

Zo ontstonden tussen maart 2002 en eind 2004 de verschillende borders, werd in 2002 de oranjerie gebouwd, werden enkele bomen gerooid en nieuwe geplant (waaronder een reeds volwassen paardenkastanje) en kreeg de cour een dakplataan. In 2003 werden een boomgaardje aangeplant en een wijngaardje en werd een aparte hof gecreëerd voor kleinfruit zoals bessen, frambozen en bramen. In de traditie van het Limburgse land werden afscheidingen opgetrokken van meidoornhagen. In de boomgaard werden enkele jaren later korven van wilgentenen rond de bomen aangebracht in navolging van middeleeuwse nutstuinen; de cirkels worden sindsdien benut voor verwilderingsnarcissen en wilde zomerbloeiers.